บทที่ 122

หลังการประชุม เมื่อผมเดินมาถึงรถ เบ็น เบต้าของผมก็เปิดประตูหลังรอไว้ให้

“ให้ผมไปส่งท่านที่ทำงานไหมครับ อัลฟ่า” เขาถาม

“ไม่” ผมตอบ “ผมอยากกลับบ้านน่ะ”

เบ็นดูประหลาดใจ เขาจ้องมองผมอย่างแปลกๆ ซึ่งผมก็เข้าใจปฏิกิริยานั้นดี หลายปีมานี้ผมเป็นพวกบ้างานมาตลอด และอาการก็ยิ่งหนักขึ้นในช่วงไม่กี่ปีให้หลัง เมื่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ