บทที่ 17

แม้ว่าเขาจะมองตรงมาที่ฉัน แต่ฉันก็รู้ว่าเขาไม่ได้หมายถึงการเชิญฉันไปด้วย มันคงจะพิลึกพิลั่นน่าดู ไม่มีทางที่เรื่องแบบนั้นจะเกิดขึ้นได้

ลูเซียนละสายตาจากฉันกลับไปมองชีล่า ความโกรธฉายชัดบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาราวกับแท่งน้ำแข็งเย็นเยียบ ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงแข็งกร้าว

“ข้าเคยเตือนเจ้าแล้วว่าอย่าได้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ