บทที่ 56

คำพูดของฉันทำให้ลูเซียนอึ้งจนพูดไม่ออก เขาจ้องมองฉันนิ่งโดยไม่เอ่ยคำใดอยู่หลายอึดใจ เม้มปากแน่น กล้ามเนื้อข้างขากรรไกรของเขากระตุก

“คุณ…” เขาเริ่ม แล้วก็หยุดพูดไปเสียดื้อๆ เขาพยายามอีกสองครั้ง “อาเรีย… ทำไม…” แต่ละครั้ง เขาก็เงียบไปอย่างกะทันหัน

ฉันพูดในสิ่งที่พูดออกไปแล้ว และตอนนี้ก็ไม่อาจถอนคำพูดก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ