บทที่ 31 ร่ายเสน่หา บทที่ 11

เขาถาม ประกายตาของอีกฝ่ายดูราวกับไร้เดียงสา เธอกำลังรอฟังคำตอบ แต่แล้วเขากลับขยับเข้าใกล้ กักตัวเธอไว้ในอ้อมแขน เขาโน้มใบหน้าลงมาหา คราวนี้ริมฝีปากของเขาเกือบชิดปากจิ้มลิ้มของเธอ

“พายัพ...นายจะทำอะไร...ฉันไม่...”

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ท้วงติงปากนุ่ม ๆ ของเธอก็ถูกปิดไว้สนิทด้วยปากร้อนรุ่มของพายัพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ