บทที่ 32 ร่ายเสน่หา บทที่ 12

“พายัพ...ปล่อยฉันก่อนสิ ฉันอึดอัด”

“สัญญากับผมก่อนสิว่าถ้าปล่อยแล้วคุณจะไม่หนีกลับกรุงเทพ”

จิณณ์นิ่วหน้า “นี่มันดึกแล้ว แถมบ้านของนายยังอยู่บนเขาแบบนี้ ใครจะแอบหนีไปได้”

“จีน...ผมอยากให้คุณลืมเรื่องที่ผมปากไม่ดีกับคุณวันก่อนนะ”

หญิงสาวแสร้งทำหน้าครุ่นคิด ไม่อยากบอกว่าตั้งแต่โดนเขาจูบครั้งแรกเธอก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ