บทที่ 41 ร่ายเสน่หา บทที่ 21

จิณณ์เงียบไป เธอเขินอายเกินกว่าจะพูดอะไรตอนนี้ รู้สึกว่าแก่นกายแข็งชันของเขายังแนบแน่นอยู่ในกลีบสาวและดูเหมือนพายัพจะไม่ยอมถอดถอนมันออกง่าย ๆ เสียด้วย

“นายปล่อยฉันได้แล้ว เดี๋ยวแม่บ้านเข้ามาเห็นเราอยู่กันแบบนี้จะตกใจแย่”

“แม่บ้านของผมจะมาสาย ๆ เพื่อเตรียมอาหารมื้อเที่ยงให้ผม อย่ากลัวไปเลยว่าใครจะม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ