บทที่ 51 ร่ายเสน่หา บทที่ 31

จิณณ์พูดแต่ใบหน้าสวยกลับมีรอยยิ้มหวาน หญิงสาวเคลียปลายนิ้วลงบนแก้มสากระคายของเขา และอดไม่ได้ที่จะมองแก่นกายของเขาที่ยังคงผงาดชูชันแข็งขันเหมือนยังกำลังตื่นตัว พายัพเลื่อนมือขึ้นมาเคลียแก้มของเธอบ้าง

“รู้มั้ยว่าผมอยากเรียกจีนอย่างนี้ทุกวัน”

“นายเรียกฉันอยู่แล้วนี่”

“ไม่ใช่” เขาขยับตัวเข้าหาและกอดเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ