บทที่ 65 อุ้มรักดวงใจมาเฟีย บทที่ 22

พูดจบแล้วเดี๋ยวก็เดินออกไปโดยมีสายตาของพัทยาที่มองตามหลังเธอนิ่งนึกในใจกับแผนที่วางเอาไว้หลังจากที่ได้พูดคุยกับมิ่งมาดาซึ่งแวะเวียนมาหาเธอเป็นเวลาเกือบสัปดาห์ ทุกๆวันผู้หญิงคนนั้นจะมาพูดตอกย้ำซ้ำๆ ให้เธอได้สำนึกและได้มองเห็นความจริงที่ว่าจริงๆ แล้วเธอไม่ได้มีความสำคัญ เป็นแค่สะพานเชื่อมโยงความสัมพัน...