บทที่ 20 20

“คีธ!...อย่ามาป่าเถื่อนกับฉันแบบนี้นะคะ ฉันจะอยู่แบบไหนมันก็เรื่องของฉัน ทีคุณอยู่ในที่ของคุณฉันยังไม่เคยเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยเลย”

เธอตะโกนใส่หน้าเขา ยิ่งทิพชยาขัดขืนก็ยิ่งเหมือนลมโหมกระหน่ำลงบนกองไฟที่เปลวของมันกำลังลุกช่วง โคเลสนิกขบกรามนูนขึ้นมาเป็นสัน ไม่เคยมีใครเถียงเขาไม่ลดราวาศอกแบบนี้มาก่อน

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ