บทที่ 23 23

โคเลสนิกครางเสียงหนักเมื่อเนื้อนุ่ม ๆ เบียดแน่นเข้าหาตัวเขา เขาขยับสะโพกให้ความโอฬารเลื่อนขึ้นลงระหว่างทรวงสวยเบา ๆ ก่อนเพิ่มจังหวะเร็วขึ้นจนร่างน้อยโยกคลอนตามไปด้วย

“คีธ...อา...อูว”

“พระเจ้า...อูว...อา”

เขาแหงนหน้าขึ้น สูดลมหายใจยามขยับถูไถแก่นกายที่ถูกเนื้ออิ่มแน่นเบียดคลึงไม่หยุด ทิพชยาเผลอใช้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ