บทที่ 49 49

โคเลสนิกหมดความอดทนจนต้องเข้าไปกอดหญิงสาวที่กำลังจะหันหลังกลับออกไปข้างนอก แผ่นอกหนาแนบกับแผ่นหลังบอบบาง ทิพชยาถึงกับสะท้านสั่นด้วยความเจ็บปวดที่แล่นปรี่ขึ้นมา

“คีธ...ได้โปรด...ได้โปรดอย่าทำแบบนี้กับฉัน ฉันยังจำได้ คุณไม่รู้หรอกค่ะว่ามันเจ็บแค่ไหนที่เราต้องมองดูคนที่เรารักเดินเข้าไปในห้องกับผู้หญิง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ