บทที่ 7 7
“แล้ววันหนึ่งที่ผมคิดว่าทุกอย่างจะเป็นของผม ไม่ใช่แค่เกียรติประวัติในอาชีพนักมวย แต่มันยังหมายถึงความภาคภูมิใจจากความทุ่มเทในการฝึกซ้อมมาตลอดระยะเวลาหลายเดือนเพื่อที่ผมจะได้พบกับคู่ต่อสู้คนสำคัญที่ผมตั้งใจจะชิงเข็มขัดแชมป์โลกมาให้ได้ แล้วก็เป็นไปตามคาด ผมได้รับชัยชนะ ผมได้เข็มขัดเส้นนั้นและความภาคภูมิใจที่ได้ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายกับสื่อที่มาทำข่าวจากทั่วโลก แต่รู้มั้ยแทม...ทุกอย่างมันอยู่กับผมแค่ไม่ทันข้ามคืน เหมือนภูเขาหิมาลัยล้มครืนลงมาเลยทีเดียว มีคนร้องเรียนกับคณะกรรมการตัดสินว่าผมไม่โปร่งใส ผมรู้ทันทีว่าพวกเขาหมายถึงอะไร แต่ผมก็ยังมั่นใจว่ามันไม่มีวันเกิดขึ้น กรรมการตัดสินเรียกตัวผมไปตรวจร่างกายในทันที พระเจ้า!...มันเป็นเรื่องบัดซบสิ้นดีที่พวกเขาพบว่าในร่างกายของผมมีสารกระตุ้น ผมไม่เคยใช้มัน ไม่เคยรู้จักไอ้สารระยำพวกนั้นเลยด้วยซ้ำ แต่มันอยู่ในตัวผม มันอยู่ในเลือดของผม ผมพยายามปฏิเสธแต่ก็สายเกินไป ผลการตรวจเป็นกระดูกชิ้นใหญ่ให้พวกนักข่าวรุมทึ้ง...แน่นอนว่าชื่อของ โคเลสนิก รอชนีเชนโกกลายเป็นข่าวขึ้นหน้าหนึ่งในวันรุ่งขึ้นทันที ผมเสียเข็มขัดมันยังไม่น่าเจ็บใจเท่ากับเกียรติยศชื่อเสียงของผมที่ถูกทำลายจนย่อยยับ!”
“คีธ...คุณบอกว่าคุณไม่ได้ใช้มัน แต่พ่อของฉันบอกว่า...”
“เขาไม่มีวันบอกความบัดซบของตัวเองให้ใครได้รู้หรอก แทมมี่!”
ชายหนุ่มแผดเสียงอย่างเดือดดาล ใบหน้าคร้ามคมเข้มจัดด้วยความโกรธที่ประดังขึ้นมาเหมือนพายุร้าย เขารู้ทุกอย่างว่าทิพชยากำลังจะบอกอะไร มันเหมือนบาดแผลข้างในถูกเฉือนซ้ำให้ลึกลงไปอีก
“เขาไม่มีวันทำให้ชื่อเสียงของตัวเองต้องแปดเปื้อน เขาไม่มีวันบอกให้ใครรู้ว่าเขาเองนั่นแหละที่วางแผนเรื่องทั้งหมด”
“ไม่จริง!” ร่างเล็กเถียงออกมา เธอสั่นไปหมดทั้งตัวเหมือนลูกนก
“คุณอย่ามาปรักปรำพ่อของฉันจะดีกว่า ถ้าคุณไม่คิดจะช่วยเหลือพวกเราฉันก็จะกลับอเมริกาเดี๋ยวนี้”
“คุณไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น แทม!” โคเลสนิกตะเบ็งเสียงพร้อมทั้งก้มหน้าลงไปจนเกือบชิด เขาโกรธจัดและทำให้หญิงสาวถึงกับร้องไห้ออกมา
“คีธ...คุณปล่อยฉันไปนะคะ”
“ไม่!...จนกว่าคุณจะฟังเรื่องที่ผมเล่าให้จบซะก่อน แทม...คุณไม่อยากรู้หรือว่าพ่อของคุณเคยทำอะไรไว้บ้าง แต่ถึงคุณไม่อยากฟังคุณก็ต้องฟังในสิ่งที่ผมพูด...หลังจากที่ผมเป็นข่าว ยาซาโน่พยายามพูดปลอบใจ เขาทำเหมือนไม่โกรธและให้กำลังใจทุกอย่าง แต่มันก็เป็นแค่ละครฉากสั้น ๆ เพราะผมได้มารู้เบื้องหลังก็ตอนที่ผมกลับเข้าไปในค่ายมวยตอนที่ผมคิดว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่น ยาซาโน่ตามหลังผมมา เขาคิดว่าไม่มีใคร แต่ผมได้ยินเสียงเขาคุยโทรศัพท์เรื่องที่ผมถูกจับได้ว่าใช้สารกระตุ้น ให้ตาย!...เขาพูดว่า แผนทุกอย่างสำเร็จแล้ว เขาคุยโทรศัพท์อยู่นาน และนั่นถึงทำให้ผมได้รู้ว่าเขาเองที่เป็นคนวางแผนล้มมวยเพื่อรับเงินจากพวกมาเฟียที่อยู่เบื้องหลังเรื่องระยำพวกนี้! ผมกลับรัสเซียและตัดสินใจกลับมาอเมริกาอีกครั้ง ถึงจะต้องแบกความบอบช้ำกลับมาด้วยแต่ผมก็ใช้เวลานั้นสร้างตัวเองเป็นโปรโมเตอร์ผลักดันนักมวยให้มีชื่อเสียงมากกว่านักมวยในสังกัดของยาซาโน่ ไม่มีใครคิดว่าผมจะสร้างอาคิลลาได้สำเร็จ แต่ผมก็ได้พิสูจน์ให้โลกเห็นแล้วว่าความซื่อสัตย์และมุ่งมั่นมีค่ามากกว่าความพยายามของคนปลิ้นปล้อน!”
“ไม่จริง!...คุณพ่อไม่มีวันทำอย่างนั้น ท่านไม่มีวันขายตัวเองให้พวกมาเฟียหรือใครทั้งนั้น คุณโกหกฉันใช่มั้ยคีธ คุณไม่อยากช่วยพวกเราก็เลยอ้างเรื่องที่ไม่มีวันจะเกิดขึ้นจริง ๆ ”
ทิพชยาร่ำร้องจนลืมตัวดึงคอเสื้อของเขาไว้ หญิงสาวโหยไห้และแทบไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ โคเลสนิกเหยียดยิ้มอย่างหมิ่นแคลน เขาคาดเดาได้ถูกว่าลูกสาวของยาซาโน่ต้องไม่เชื่อในเรื่องอัปยศที่พ่อเธอทำ
“ฉันจะกลับอเมริกา กลับไปถามเรื่องนี้กับท่านด้วยตัวฉันเอง”
“คิดว่าจะกลับไปได้ง่าย ๆ รึยังไงในเมื่อคุณก็มาถึงที่นี่แล้ว”
ร่างสูงจับไหล่บางทั้งสองไว้ เขารั้งตัวเธอเข้าไปชิด คำพูดนั้นทำให้ทิพชยาตาวาว
“คีธ...คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ในเมื่อคุณก็ไม่คิดที่จะช่วยพวกเราอยู่แล้วและฉันก็มีสิทธิ์ที่จะกลับได้ทุกเมื่อ”
“คุณไม่ควรมาที่นี่ แทม...คุณไม่รู้หรอกว่าผมรอสิ่งนี้มานานแค่ไหน”
“สิ่งนี้...หมายความว่ายังไงคะ คีธ”
โคเลสนิกไม่ตอบแต่กดท้ายทอยให้ใบหน้าหวานแหงนรับจูบหนักที่ประกบปิดลงบนริมฝีปากบางอีกครั้ง คราวนี้รุนแรงกว่าครั้งแรก เรียวปากใสถูกบดขยี้จนรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด
“คีธ!”
“แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่าเอาคืน!” ชายหนุ่มคำรามเสียงหนักเมื่อถอนจูบจากปากหญิงสาว ทิพชยาบิดตัวทว่าไม่อาจต้านแรงคนตัวโตและกล้ามเป็นมัดบนท่อนแขนแกร่งที่รัดรึงตัวเธอไว้ได้
“ผมจะเอาทุกอย่างที่พ่อคุณเอาไปจากผมกลับคืน เขาทำลายชื่อเสียงและชีวิตของผมจนย่อยยับป่นปี้ คราวนี้ผมก็จะขอทำลายสิ่งที่เขามีทุกอย่างไม่ให้เหลือเหมือนกัน!”
ดวงตาคู่งามเบิกโพลง ทิพชยาแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าโคเลสนิกจะเจ็บแค้นบิดาของเธอมากถึงขนาดนั้น เธอพลาดเสียแล้วที่มาหาเขาที่นี่ รังของพญาอินทรีซึ่งจะไม่ยอมปล่อยเหยื่อให้หลุดรอด
