บทที่ 4 ตอนที่4
“ลูกสาว?”ผมเอ่ยถามเขาไป เขามีลูกสาวอย่างนั้นเหรอ ผมนึกว่าเขามีแต่เมียไม่ลูกซะอีกเพราะเมื่อก่อนเมียของเขามักจะมาเล่นการพนันที่บ่อนของผมและโกงเงินลูกค้าคนอื่นๆไป ผมจึงยื่นคำขาดให้เธอห้ามมาเล่นการพนันที่คาสิโนของผมอีกเป็นอันขาด
“ครับ ลูกสาวของผมเธอเพิ่งจะอายุ19ปีนี้นะครับ”เขาอธิบายให้ผมฟัง ทำให้ผมนึกถึงเธอคนที่ยืนแอบอยู่ข้างจักรยานเมื่อกี้นี้
“เธอชื่ออะไร?”ผมถามเขากลับไป ผมเองก็ยังแปลกใจตัวเหมือนกันที่อยากรู้จักชื่อเธอ
“เวียงพิงค์ครับ เธอเป็นเด็กน่ารัก ผมสงสารลูกเธอโดนเมียผมกับลูกเลี้ยงของผมกลั้นแกล้งสารพัด ผมอยากมีเงินให้เธอสักก้อนเพื่อให้เธอได้ไปทำตามฝันทีี่เธอวาดไว้”เขาพูดขึ้น ทำให้ผมนึกสงสารเธอเข้าใจเลยกับการแต่งตัวที่มอมแมมขาดๆของเธอ ทำไมผมถึงรู้สึกเอ็นดูเธอทั้งๆที่เรายังไม่เคยพูดจากัน
“ผมขอรับเธอมาเลี้ยงดู”ไม่รู้อะไรดลใจผมให้พูดออกไปอย่างนั้นตามที่ใจผมคิด ทำให้ลุงนัยตาเบิกโตขึ้นด้วยความตกใจและเขาก็ยิ้มกว้างขึ้นอย่างคนดีใจ
“ท่านเจ้าสัวพูดจริงๆเหรอครับ?”ลุงนัยรีบวิ่งเข้ามาที่โต๊ะทำงานของผมพลางเอ่ยถามผมด้วยความดีใจ
“ผมเป็นคนมีความคิด ไม่พูดอะไรเล่นๆหรอกครับ”ผมบอกเขาไปพลางยกมือขึ้นมากุมไว้และมองเขา
“เป็นบุญของเวียงพิงคะจริงๆขอบคุณครับขอบคุณ”เขายกมือไหว้ผมทันทีแทบจะกราบผมเลยด้วยซำ้
“ผมยกหนี้ทั้งหมดให้คุณแลกกับตัวของเวียงพิงค์ ผมจะรับเธอมาอยู่ในการดูแลของผมทุกอย่าง”ผมพูดขึ้นลุงนัยก็ยิ้มมาให้ผม
“ผมดีใจนะครับที่ท่านเจ้าสัวเอ็นดูลูกสาวผม เธอเป็นเด็กหัวอ่อนเชื่อคนง่าย เรียบร้อยนิสัยดีครับรับลองได้เลย”
“ครับ แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”ผมเอ่ยแกล้งถามเขาไปเพราะบางทีเขาอาจจะไม่รู้ก็ได้ว่าลูกสาวเขาอยู่ที่นี้เพื่อมาตามหาพ่อของเธอ
“อยู่ที่บ้านครับ เธอต้องทำงานบ้าน”เขาบอกผม ผมจึงพยักหน้าเข้าใจลุกขึ้นยืน
“ไปครับ เราไปรับตัวเวียงพิงค์กัน”ผมเอ่ยขึ้นลุงนัยก็รีบก้มหัวอยู่หลายรอบและผายมือเชื้อเชิญให้ผมเดินนำหน้าเขา ผมก็เดินเอามือล้วงกระเป๋านำหน้าเขามา
“ท่านครับ มีเหตุรถชนกันที่หน้าทางเข้าคาสิโนของเราครับท่าน!”มีลูกน้องของผมคนหนึ่งรีบวิ่งมาดักหน้าผมและเอ่ยรายงานผมทันที ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจว่าเขาจะมารายงานผมทำไมเรื่องแบบนี้
“แล้ว?”
“รถยนต์ชนเข้ากับรถจักรยานครับท่าน และมีร่างของคุณชายนายพลนอนสลบอยู่ครับ มีบาดแผลจากการโดนทำร้ายครับ!”ลูกน้องของผมเอ่ยรายงานผมรัว ผมเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจ กับชื่อที่เขาเอ่ย นายพลคือหลานชายผมเองลูกพี่สาวคนโตของผมน่ะ
“เอานายพลส่งโรงพยาบาลรึยัง!!”ผมหันไปถามลูกน้องคนที่มารายงานด้วยนำ้เสียงและเเววตาที่ดุดัน ผมมีหลานชายเพียงคนเดียว ใครกันที่กล้าทำร้ายหลานชายของผม
“เรียบร้อยแล้วครับท่าน ตอนนี้คุณชายนายพลได้รับการรักษาแล้วครับ!!”ลูกน้อวผมรายงานอย่างเสียงดังฟังชัด ผมพยักหน้ารับรู้และรีบเดินไปยังรถสปอร์ตตันสีดำที่จอดอยู่ตรงหน้าคาสิโนทันที
“ไปโรงพยาบาล ฉันจะไปหานายพล!!”ลูกน้องผมวิ่งมาเปิดประตูรถให้ผมอย่างไวผมก็พูดขึ้นอย่างไวเช่นกัน
“ครับ!!”ลูกน้องผมรับคำสั่งและรีบวิ่งขึ้นอ้อมไปที่นั่งประจำคนขับทันที และลูกน้องของผมที่ชื่อโก้ก็รีบเหยียบมิดไมค์เพื่อไปโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด
โรงพยาบาลJS
“คุณชายนายพลปลอยภัยครับท่าน ร่างกายทุกส่วนไม่ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักแต่อย่างใด”คุณหมอในชุดกราวสีขาวเดินมาก้มหัวให้ผมพลางเอ่ยรายงานผม
“อืม”ผมพูดขึ้นสั้นๆและเดินเข้าไปยังห้องไอซียูอย่างไว ก็พบกับนายพลที่กำลังนั่งดูแผลตัวเองอยู่ใบหน้าเหยเกเพราะความเจ็บที่หัวเข่าและข้อศอก
“ปั่นจักรยานยังไงถึงได้ไปชนกับรถล่ะนายพล”ผมเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆนายพล นายพลเมื่อได้ยินเสียงผมก็เบะปากใส่ผมทันที
“ก็ผมรีบหนิน้า ไม่รู้ว่ารถยนต์มันจะมาตัดหน้า เอ่อจริงสิ แล้วมีเวียงพิงค์ล่ะ เวียงพิงค์ น้า น้าเห็นเวียงพิงค์ไหมครับ”นายพลถามผมรัวเร็วใบหน้ากระวนกระวายใจแบบนั้นทำให้ผมรู้สึกแปลกใจ แต่เดี๋ยวน่ะ เวียงพิงค์คนเดียวกันรึป่าว
“น้า น้ารีบไปช่วยเวียงพิงค์เร็ว 7743”
“น้าไม่เล่นหวย ลืมไปแล้วเหรอไอตัวแสบ”ผมยื่นมือไปผลักหน้าผากของนายพลเบาๆอย่างเอ็นดู
“ไม่ใช่น้า ผมหมายถึงทะเบียนรถของคนที่จับเวียงพิงค์ไปน่ะ น้ารีบไปช่วยเธอสิ ก่อนที่เธอจะโดนพวกมันจับไปขายตัว!!”นายพลพูดอย่างกระวนกระวายและคำพูดของนายพลทำให้ผมลุกขึ้นยืนอย่างไม่รู้ตัว
“เดี๋ยวกลับบ้านกับลุงต้อมน่ะ เดี๋ยวน้าค่อยตามไปทีหลัง”ผมเอ่ยสั่งหลานชายของผมที่อายุห่างกันตั้งสิบปีแหนะ
“ครับน้าต้องช่วยเวียงพิงค์ให้ได้น่ะ”หลานชายของผมคว้าข้อมือผมไว้และเอ่ยบอกผม ผมก็พยักหน้าเพื่อรับรู้และรีบเดินออกไปจากห้องไอซียูทันที
“หาทะเบียนรถ7743ให้ฉันว่ามันอยู่ไหน!!”ทันทีที่ผมเดินออกมาเจอโก้กับต่อก็เอ่ยสั่งมันทันที
“ครับท่าน!!!”โก้นับคำสั่งจากผมด้วยนำ้เสียงหนักแน่นและมันก็รีบวิ่งกลับไปที่รถ ผมก็เดินไปที่รถที่ตอนนี้มีต่อลูกน้องคนสนิทของผมอีกคนกำลังยืนเปิดประตูรถรอผมอยู่
“เชิญครับท่าน”ต่อเชื้อเชิญผม ผมก็รีบขึ้นนั่งบนรถทันที
“เจอแล้วครับท่าน อยู่ที่ม่านรูดDXครับ”ไอโก้ที่จิ้มๆโน้ตบุ๊กอยู่สักพักก็หันมาเอ่ยบอกผม
“ไปที่นั้นเดี๋ยวนี้!”ผมเอ่ยสั่งไอโก้ขึ้น
“ครับท่าน!!”ไอโก้ขานรับและรีบบึ่งรถไปยังม่านรูดDXทันที ที่นั้นเป็นสถานที่บริการเรื่องหญิงสาว แต่ละห้องจะมีผู้หญิงอยู่ในนั้น และเขาจะให้เลือกว่าเราพึงพอใจกับผู้หญิงที่เรียกว่าสินค้าได้แบบไหน ไม่ใช่ว่าผมเคยไปใช้บริการหรอกนะครับ เพียงที่นั่นเป็นที่ของผมที่มีคนขอเช่าทำสถานที่เริงร่มกามารมณ์ของผู้ชายทั้งหลาย
“พวกมันจับเธอไปทำไมกันเวียงพิงค์?”ผมเอ่ยขึ้นอย่างนึกสงสัย ว่าพวกมันจับเธอไปทำไมหรือว่าแม่เลี้ยงของเธอหนือเมียใหม่พ่อเธอจะไปเล่นการพนันที่บ่อยเถื่อนของเจ้าของม่านรูดที่นั้นและเกิดเล่นเสียแต่ไม่มีเงินจ่ายคงจะขายเธอให้เจ้าของม่านรูดนั่นก็ได้
