บทที่ 107 คืนนี้บรรยากาศดีเยี่ยม

เติ้งเป่าซิงอมยิ้ม เขาย่อมจดจำทุกสิ่งอย่างได้ดี เรื่องราวเหล่านี้คล้ายยังโลดแล่นอยู่ในหัว

“เป็นเช่นนั้นท่านแม่ ลูกอาจเป็นเซียนพยากรณ์ หรือไม่คงเลี้ยงชีพด้วยการเป็นหมอดูตามโรงน้ำชา ไม่ก็หอคณิกาในเมืองใหญ่”

อี้เหรินขึงตาดุลูกคนเล็ก ถึงจะรู้ว่าเขาแกล้งพูดเล่นก็ตาม

“แม่ไม่นึกห่วงความสามารถเจ้า แต่เท่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ