บทที่ 22 ถูกซ่อนไว้

หญิงสาวรับรู้ได้ว่าร่างบอบบางนี้ ไม่ได้ทานทนต่อการลงโทษสักนิด ผิวที่ได้รับบาดเจ็บปวดแสบเหลือเกิน และกลิ่นคาวเลือดลอยตลบอบอวล

“เอาล่ะ... ดูแลข้าให้ปลอดภัย จากนั้นเจ้าถึงจะทำแผลของตนเองได้”

ซ่างเป่าเหลียนไม่ได้ปริปากขอความเมตตาจากรั่วจิ้ง เพียงแต่นางกล่าวด้วยเสียงเรียบๆ ว่า

“ข้าต้องตรวจสอบภ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ