บทที่ 20 20

อ่านจบกระดาษน้อยในมือถูกขยำด้วยอารมณ์ที่เอมวิกาก็บอกตัวเองไม่ถูก โกรธที่เขาเขียนมาเหมือนดูถูกคุณค่าในความสาว หรือดีใจที่เหมือนกับเขากำลังชื่นชมเธอ

ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น ใบหน้านวลซีดสลับแดง ดวงตากลมโตวาววับ

“ท่านเขียนมาว่าไงหรือหนู” คุณระย้าชะโงกหน้ามามอง เอ่ยถามด้วยความอยากรู้

“คุณผ่านฟ้าบอกว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ