บทที่ 38 38

“ไม่มีเลยค่ะ” เด็กน้อยส่ายหน้าให้มารดาก่อนจะยิ้มยิงฟันอย่างน่ารัก

“คุณครูใจดีจังเลยนะคะ ไม่ให้การบ้านหนูเลย” โมรินเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัยขณะเอ่ยถาม

“เปล่าค่า หนูกับเพื่อนๆ ทำการบ้านกันเสร็จแล้วต่างหากล่ะคะ กลับบ้านไปจะได้อาบน้ำแล้วก็เล่นกับคุณแม่ไงคะ”

“โหย... ลูกสาวของใครเก่งจัง แถมยังน่ารักที่สุด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ