บทที่ 30 ตอนที่ 30

“ได้โปรด ให้ฉันกลับบ้านเถอะ”

งัดไม้แข็งออกมาใช้ไม่ได้ผล ไม้นวมอาจจะเปลี่ยนสถานการณ์ให้กลับดีขึ้นมาได้บ้าง

“น่ารักว่ะเวลาพูดหวานๆ” อาชวินจ้องหน้าหญิงสาวสวย ราวจะกลืนกินร่างเล็กไปทั้งร่าง สาวสวยทั่วหมู่บ้านยังสวยสู้นางฟ้าคนนี้ไม่ได้สักคน น่าจับจองเป็นเจ้าของเสียจริงๆ เธอมาจากไหนกันนะ ข้อนั้นไม่สำคั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ