บทที่ 7 บังเอิญจริงเหรอ
<อิงฟ้า>
ฉันนั่งแท็กซี่มาถึงที่ผับY คือจริงๆว่าจะเอารถมากลัวโดนพวกอิเจ๊มอมเหล้าแล้วจะกลับลำบาก ไม่งั้นก็พวกเจ๊มันเมาแล้วฉันเนี้ยแหละจะต้องพากลับพวกนี้เมาแล้วเป็นภาระนะ จริงๆ โดยเฉพาะเจ๊บิวอ่ะนะ แต่คราวนี้เจ๊บิวมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วนะ เขินแทนเจ๊บิวกินเด็กหล่อมากด้วย อร๊ายยยยย
"เดี๋ยวครับขอดูบัตรประชาชนด้วยครับ"
บอดี้การ์ดที่ดูแลหน้าผับไม่ให้ฉันเข้าแล้วยังขอตรวจดูบัตรประชาชนอีกเดี๋ยวนะ ฉันยี่สิบห้าปีแล้วจ้าไม่ต้องตรวจละมั่งมองไม่ออกหรือไง จิ๊
"นี่ค่ะ"
ฉันเปิดกระเป๋าแล้วหยิบบัตรประชาชนให้พวกเขา เขามองหน้าฉันสลับกับบัตรประชาชนก่อนจะยิ้มออกมา
"หน้าเด็กจังเลยนะครับ ผมนึกว่าสิบแปดซะอีก"
แห่มปากหวาน ไม่โกรธติดใจอะไรทั้งนั้นล่ะ คิิคิ ฉันยิ้มอายนิดหน่อยก่อนจะรับบัตรคืนมาแล้วเดินเข้าไปข้างในชั้น VIP ทันที มาถึงก็เจอพวกเจ๊ๆมากับครบแล้ว เจ๊บิว เจ๊พะแพง พี่โบวี่ แล้วก็พลอยใสเพื่อนรุ่นเดียวกัน
"กริ๊ดดดด มาแล้วเหรอยะ! ไหนมาเหลาสิได้แสดงละครด้วยนี่นา"
เจ๊พะแพงเอ่ยทักพร้อมกับลากฉันมานั่งด้วยส่วนฉันไม่ได้ตอบคำถามของพวกเขาหรอกฉันกำลังมองไปยังคู่รักข้าวใหม่ปลามันอยู่
"เรื่องนั้นไว้ก่อน เอาเรื่องนี้ก่อนยอมเปิดตัวแล้วเหรอคะเจ๊บิวคนสวย อร๊ายยยยยย"
ฉันดีดดิ้นไปมาก่อนจะแซวพวกเขาสองคน คนหนึ่งยิ้มหวานอีกคนยิ้มเขิน โอ๊ยยย เคมีเข้ากันมากทำไมฉันไม่มีแฟนหล่อแบบนี้บ้าง ฮืออออ อยากได้
"หยุดเลยนะยะยัยแสบของเจ๊ ห้ามแซวไงใครแซวจะตัดเพื่อนให้หมด"
นั้นไงยื่นคำขาดมาเลย ชิชิ ไม่เป็นต้องเขินอะไรขนาดนั้นเลยเป็นฉันนะจะภูมิใจแล้วควงไปอวดให้ทั่วเลยว่ามีแฟนทั้งเด็ก ทั้งหล่อแถมสายเปย์อีก ฮือออ ชาตินี้อิงฟ้าคนนี้คงจะไม่มีทางได้แบบนี้หรอกบารมีไม่ถึงนะ
"ใจร้ายที่สุด กัปตันคืนนี้ลงโทษเจ๊บิวแทนพวกพี่หน่อยสิ"
"จัดไปครับผมจะลงโทษยันเช้าเลย หึหึ"
"นี่แน่ เด็กบ้าพูดอะไรก็ไม่รู้ บ้า"
โอ๊ยยยย อิจฉาโว๊ยยยยยย ทำไมต้องมาคงมาเขินกันต่อหน้าคนโสดด้วย กริ๊ดดดดดด
"โอ๊ยยยย ลำไยค่ะ ถ้าฉันมีบ้างเถอะ หึหึ"
"นั้นสิขออนุญาตมองบนค่ะ"
เจ๊พะแพงกับพี่โบวี่เบ้ปากกันรัวๆ ฉันกับยัยพลอยก็กริ๊ดกร๊าดอิจฉาเจ๊บิวกันใหญ่ ให้ตายสิ!! อิจฉาโว๊ยยยยยยยยยยย
"อ่าวเฮียธีม มาได้ไง"
ฉันชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงกัปตันเอ่ยทักใครสักคน ชื่อธีมเหรอทำให้ฉันนึกถึงท่านประธานสุดหล่อเลยนะเนี้ยแต่ไม่หรอกอะไรจะบังเอิญขนาดนั้น
"เบื่อๆนะก็เลยมาเที่ยว"
ฉันได้ยินเสียงใกล้ๆมันก็เริ่มชัดเจนขึ้น ฉันเงยหน้าไปมองสบตากับคนมาให้ก่อนะผงะอย่างตกใจ ใช่จริงๆด้วย
"ท่านประธาน"
<ป๋าธีม>
ผมมาถึงหน้าผับ Y เอาง่ายๆก็คือขับรถตามแท็กซี่ที่อิงฟ้านั่งมา อันตรายจริงๆมีรถไม่ขับดั้นนั่งแท็กซี่มาดึกๆ แล้วจะกลับยังไงแถมเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวอีก ชอบทำให้เป็นห่วงอยู่เรื่องเลย ให้ตายสิ
"ตามเข้าไปข้างในมั้ยครับป๋า"
"ไปสิ แต่พวกนายไม่ต้องเข้าไปผมจะไปคนเดียว ไปหามาว่าอิงฟ้านั่งอยู่โต๊ะไหน แล้วนั่งกับใครบ้าง"
ผมนั่งรออยู่ในรถระหว่างที่รอดรีมไปหาคำตอบให้ผมจากข้างใน
"ป๋าครับ ถ้าขนาดนี้แล้วสารภาพรักไปเลยมั้ยครับ"
ไอ้เจมส์เอ่ยขึ้นมาผมละอยากจะตบกระบาลมันสักทีสองที เพิ่งรู้จักกันเองจะให้สารภาพรักแม่งบ้าป่ะ
"ตลกละ เดี๋ยวอิงฟ้าตกใจหนีหน้าฉันไปทำไง ค่อยเป็นค่อยไปสิ"
"แต่ทำแบบนี้มันเรียกว่ารุกหนักนะครับ ไม่ใช่ค่อยเป็นค่อยไปนะครับ"
ผมมองหน้ามันอย่างหมั่นไส้ รู้ดีเชียวนะ หึ! ทีเรื่องแบบนี้ล่ะทำมารู้ดีกว่าใครเขานะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ผมลดกระจกลงแล้วหันไปรอฟังคำตอบจากดรีม
"ชั้นสามโซน VIP โต๊ะที่ 9 อ่อมีคุณกัปตันลูกพี่ลูกน้องของป๋านั่งอยู่ด้วยครับเหมือนจะกำลังคบหาอยู่กับเจ๊บิว คู่ดูตัวของป๋าเมื่อสามเดือนก่อนครับ"
ผมยกยิ้มมุมปากทันที ไม่น่าเชื่อแหะว่ายัยเจ๊บิวมันจะกินเด็ก จริงคือผมกับเจ๊บิวเนี้ยเคยเรียนด้วยกันตอนมัธยมแล้วอยู่ไม่เจอกันอีกทีโดนจับคู่ให้กันซะงั้น แต่ผมกับเธอพูดไม่ค่อยเข้าหูกันเท่าไหร่ทะเลาะกันเลยมากกว่ามันก็เลยไม่มีทางเป็นไปได้ที่เราสองคนจะคบกัน
"งั้นแสดงว่าเจ๊บิวของอิงฟาคือ เจ๊บิวคนเดียวกับเจ้าของ beauty in ใช่มั้ย"
"ครับป๋า ป๋าเนียนๆไปให้คุณกัปตันเห็นก่อนแล้วค่อยขอนั่งด้วย แต่ถ้าป๋าคิดจะจีบคุณอิงฟ้าจริงๆ ป๋าต้องพูดกับเจ๊บิวดีๆนะครับ"
ผมเงียบไปอย่างใช้ความคิด พูดกับเจ๊บิวดีๆไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือเธอไม่ชอบขี้หน้าผมไงไม่รู้ว่าจะขัดขวางผมในการจีบอิงฟ้ารึเปล่า
"ผมจะพยายามแล้วกัน ไปละ"
ผมเปิดประตูเดินลงไปแล้วเดินไปตามที่ดรีมบอกเห็นแวบไปละนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานเชียว อิงฟ้าเป็นผู้หญิงที่ยิ้มได้ทุกเวลาจริงๆ แถมยังยิ้มสวยอีกด้วย ผมเดินไปถึงที่โต๊ะก็เป็นดังคาดกัปตันเห็นผมพอดี
"อ่าวเฮียธีม! มาได้ยังไง"
ผมตอบกัปตันแต่สายตาผมมองคนตัวเล็กที่นั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์อยู่
"เบื่อๆนะก็เลยมาเที่ยว"
เหมือนเธอจะจำเสียงผมได้รีบเงยหน้าขึ้นมามองผมก่อนจะทำหน้าตกใจจนแทบจะหงายหลัง
"ท่านประธาน"
"บังเอิญจังเลยนะอิงฟ้า มาเที่ยวที่นี่เหมือนกันเหรอ"
ผมเนียนถามไปงั้นแหละคนตรงหน้าผมพยักหน้างึกๆก่อนจะหันไปมองหน้ากัปตัน
"รู้จักท่านประธานด้วยเหรอกัปตัน"
"ครับ ลูกพี่ลูกน้องผมเอง ว่าแต่ทำไมเฮียธีมกับพี่อิงฟ้าถึงรู้จักกันได้ อ่อใช่สิ พี่อิงฟ้าทำงานที่บริษัทของเฮียนี่ใช่มั้ย"
อิงฟ้าพยักหน้าเบาๆก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วหันมามองหน้าผม
"แล้วมากับใครเหรอคะ จะนั่งด้วยกันมั้ยคะเดี๋ยวหนูยกที่นั่งให้"
ตอนนี้ที่ข้างของเธอมันยังมีที่ว่างอยู่ผมถือวิสาสะเดินไปนั่งตรงข้างๆเธอแล้วก็ดึงมือเธอให้นั่งลงตามผม
"งั้นขอนั่งด้วยนะมาคนเดียวไม่มีเพื่อนคุยเลย"
"นี่คุณป๋าธีม กรุณานั่งเก้าอี้ตัวอื่นอย่ามานั่งใกล้เพื่อนฉัน เชิญย้ายก้นมาตรงนี้!"
นั้นไงละอุปสรรคแรกของผม ยัยเจ๊บิวคนที่ไม่ชอบขี้หน้าผมมาแต่ชาติปางไหน
"ไม่ไป ไม่ย้าย จะนั่งกับลูกน้อง"
"ไม่ให้นั่งโว๊ยยย อิงฟ้าลุกมานั่งข้างเจ๊นี่ อย่าไปนั่งใกล้อิตานี่ มาหาเจ๊"
อิงฟ้าหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มแห้งๆก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นซึ่งผมก็ไม่ยอมเหมือนกันผมจับมืออิงฟ้าไว้แล้วก็ดึงเธอให้นั่งลงเหมือนเดิม
"ไม่ต้องไปนั่งกับผมอิงฟ้า เจ๊บิวผมว่าเราควรคุยกันหน่อยดีมั้ย"
