บทที่ 9 มื้อเช้า
<อิงฟ้า>
ฉันตื่นนอนตั้งแต่ตีห้า คือนอนไม่หลับนั้นแหละเพราะท่านประธานจะมาทานข้าวเช้าที่ห้อง กริ๊ดดดด ฉันตื่นเต้นอ่ะตื่นเต้นจนนอนไม่หลับกระสับกระส่าย จึงตื่นนอนตั้งแต่ตีห้าแล้วมาเดินมินิมาร์ทหน้าคอนโด มาซื้อของที่ขาดเพราะฉันจะทำอาหารเช้าไง ฉันเดินช็อปเพลินจนเวลานี้เกือบหกโมงเช้าแล้วฉันจ่ายเงินเรียบร้อยก็ขึ้นห้องเตรียมวัตถุดิบที่จะทำ วันนี้จะทำหลายๆอย่างเลยเพราะไม่แน่ใจว่าเขาชอบทานอะไรบ้าง ฉันว่าจะทำเมนูอ่อนๆ เพราะฉะนั้นตอนนี้เริ่มได้
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"หืมใครมาเนี้ยเพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเองนะ"
ฉันวางอุปกรณ์ทุกอย่างแล้วเดินออกไปตรงหน้าประตูส่องดูเป็นท่านประธาน เห้ยยยย!! เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเองน้าทำไมรีบมาจังฉันยังอยู่ในชุดนอนหมีน้อยอยู่เลยอ่ะ หน้าก็ไม่ได้แต่งมัวแต่ทำกับข้าวเนี้ย อร๊ายๆๆ ทำยังไง
กริ่งๆๆๆๆๆ
นั้นไงกดกริ่งแล้วอ่ะ ทำไงดีๆๆ คงต้องเปิดใช่มั้ยจะไปแต่งตัวตอนนี้มันจะนานไปใช่มั้ย
แอ๊ดดดดดดดดด
เขายิ้มให้ฉันทันทีที่ฉันเปิดประตู เขาถืออะไรไม่รู้มาเยอะแยะทั้งผลไม้ทั้งของสดทั้งของทะเล นี่จะจัดปาร์ตี้หรือไงเนี้ย
"ยังไม่แปดโมงเลยทำไมมาเช้าจังคะ"
"ก็นอนไม่หลับนะตื่นเต้นแปลกๆ ก็เลยไปเดินตลาดมาแล้วก็เอาของมาฝาก"
เขาถือของทุกอย่างเดินเข้ามาในห้องของฉันแล้วเดินตรงไปทางห้องครัวแล้ววางของไว้ที่โต๊ะ
"กำลังทำอาหารเช้าอยู่เหรอหอมจัง"
ฉันยิ้มเขินก่อนจะดันตัวเขาให้ออกไปนั่งรอตรงโซฟา
"ไปนั่งรอตรงโซฟาดีกว่าค่ะ ตรงนี้กลิ่นมันฉุนเสร็จแล้วเดี๋ยวหนูเรียกค่ะ"
"ไม่เอาอ่ะอยากช่วย ล้างผักก็ได้ ปอกผลไม้ก็ได้พี่ทำเป็นนะ"
เขาไม่ยอมไปไม่พอยังหันหน้าเข้าหาฉันจนฉันตกใจจนตั้งหลักไม่ไหวเกือบล้มแหนะ
"มะ... ไม่เป็นไรค่ะเกรงใจ แหะๆ "
"เกรงใจทำไมกันพี่สิต้องเกรงใจมาขอทานข้าวเช้าด้วยอ่ะ นะๆ"
ฉันเกาหัวอย่างไม่รู้จะทำยังไงก็เลยยอมให้เขานั่งปอกผลไม้ที่เขาซื้อมาแทน คือเมนูอาหารฉันเตรียมไว้หมดแล้วไงก็เลยไม่มีอะไรต้องทำแล้ว เราสองคนต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองแต่ฉันแอบลอบมองเขาอยู่บ่อยๆ หล่อจัง ฉันค่อยไปเหลือบสายตามองเขานั้นทำให้เราสองคนสบตากันพอดีเพราะดูเหมือนว่าเขาจะมองฉันอยู่เช่นกัน
"อ๊ะ!"
ฉันตกใจจนนิ้วไปโดนกับหม้อมันร้อนจนนิ้วฉันแทบพอง ฮือออ เจ็บอ่ะ
"อิงฟ้า"
เขารีบลุกขึ้นแล้วเดินมาจับนิ้วฉันไว้ เขาค่อยๆเป่าให้ฉันแล้วพาไปล้างน้ำ หัวใจเต้นแรงจนจะทะลุออกมานอกอกแล้วไม่ไหวๆอยู่แบบนี้ต่อไปฉันต้องอาการออกให้เขาเห็นแน่ๆ
"เจ็บมากมั้ย'"
"ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ"
ฉันพยายามดึงมือออกแต่เขาไม่ยอมแถมรั้งตัวฉันเข้าไปใกล้เขาอีกจนตอนนี้เราสองคนใบหน้าก่างกับไม่ถึงคืบ
"ทะ...ท่านประธานคะ"
"บอกให้เรียกว่ายังไง สงสัยต้องถูกลงโทษซะแล้วหละมั่งโทษฐานไม่เชื่อฟังกัน"
ไม่พูดเปล่าแต่ยังโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนจมูกแทบจะชนกัน ฮือออ อย่าทำแบบนี้กับฉันนะมันไม่ดีต่อหัวใจของฉันเลย
"ยะ... อย่าแกล้งหนูเลยนะ "
"เปล่าแกล้งซะหน่อย จะทำจริงๆต่างหาก"
พูดจบเขาก็ประกบปากฉันทันที ฉันตาโตตกใจจนมือไม้สั่นทำอะไรไม่ถูก เขาไม่ได้แค่เอาริมฝีปากมาทาบไว้เฉยๆแต่เขายังดูดปากฉันอีกด้วย อร๊ายยยยย ฉันไม่ไหวแล้วนะตัวอ่อนไปหมดไม่มีแรงเลยแทบจะล้มทั้งยืน
"อื้ออออออออ"
จ๊วฟฟฟ จ๊วฟฟฟฟฟ
"อื้มมมมมม"
ฉันทรุดลงกับอกเขาดีที่เข้ากอดเอวฉันไว้ไม่อย่างงั้นฉันคงจะล้มลงกับพื้น ดีที่ยังมีตัวเขาที่ฉันพอจะยึดไว้เป็นหลักตั้งตัว เราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม ทั้งๆที่ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยแต่ยืนนิ่งๆให้เขาทำ โอ๊ยยยย อิงฟ้าทำไมใจง่ายแบบนี้ ฮือออออ
"แฮ่กๆๆๆๆๆๆ"
ฉันเริ่มดิ้นเพราะขาดอากาศหายใจส่วนท่านประธานเขาก็ยอมผละออกจากฉันแต่โดยดีไม่งั้นเขาได้ฆ่าฉันทั้งเป็นแน่ๆ
"อิงฟ้าหนูรู้ใช่มั้ยว่าพี่สนใจหนูอยู่"
อื้อหืออออ คนตรง2019 บอกกันตรงๆแบบนี้ไม่ให้ฉันตั้งตัวหรือเตรียมใจก่อนเลยเหรอ กริ๊ดดดดดด ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ
"ทะ...ท่านประธานคะ คือว่า"
"บอกให้เรียกว่ายังไงถ้าอยู่ด้วยกันสองคน"
"ระ...เรียกว่าพี่ธีมค่ะ "
ฉันเอ่ยออกไปเสียงสั่นนั้นทำให้เขายิ้มออกมาได้ ฉันก้มหน้าลงมองตรงหน้าอกเขา ไม่ได้สังเกตเลยวันนี้เขาใส่แค่เสื้อยืดคอกลมกางเกงขาสั้นสบายๆ ชุดอยู่บ้านเหรอเนี้ยทำไมดูดีจัง โอ๊ยย ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้มั้ย
"คุยกันทำไมไม่มองหน้าละ"
"ไม่กล้ามองค่ะหนูเขิน พี่ธีมช่วยออกไปนั่งตรงโซฟาได้มั้ยหนูทำตัวไม่ถูกแล้ว "
ตรงมาตรงกลับไม่โกงไม่มีอะไรจะต้องพูดโกหก เวลานี้ฉันอยู่ต่อหน้าเขาไม่ได้แล้ว โดนจูบแบบนั้นไม่พอเขายังบอกว่าสนใจฉันอีก ใครสู้หน้าเขาได้ก็สุดยอดแล้ว
"ไม่ต้องเขินหรอกน่า พี่ก็เขินแต่พี่ยังคุยกับหนูได้เลย"
"แต่หนูอายน้า ไม่เอา "
ฉันเริ่มงอแงเมื่อเขายังไม่ยอมออกไปแถมยังกอดเอวฉันไว้ไม่ยอมปล่อยฉันอีก ฉันมุดหน้าอยู่ตรงอกเขาไม่ยอมมองหน้าเขา ฉันมองหน้าเขาไม่ติดเข้าใจมั้ยตอนนี้หน้าฉันมันร้อนผ่าวแดงหมดแล้ว อร๊ายยยยย
"ทำไมหัวใจหนูเต้นแรงจังอิงฟ้า"
เขาพูดออกมานั่นทำให้ฉันรีบดันตัวออก นี่หัวใจฉันเต้นแรงถึงขนาดเขารู้สึกเลยเหรอเนี้ย ฉันเอามือดันหน้าอกเขาไว้ก่อนจะนิ่งไปเมื่อรับรู้ว่าหัวใจของเขาก็เต้นแรงมากเหมือนกัน ฉันค่อยๆเงยหน้ามองสบตากับเขา พี่ธีมยิ้มให้ฉันอยู่ก่อนแล้ว
"หัวใจพี่เต้นแรงมั้ย"
ฉันพยักหน้าเบาๆก่อนจะก้มหน้าลงต่ำ ฮือออ ไม่ไหวแล้วจ้าแม่หนูจะช็อคตายคาอกเขาแล้ว โอ๊ยยยยยยยย เดี๋ยวนะ
ฟิตๆๆๆๆ
"กลิ่นอะไรไหม้ๆ"
ฉันมองหน้าพี่ธีมเขาส่ายหน้าเบาๆก่อนจะหันข้างไปมองหม้อที่ฉันกำลังทำอาหาร มันไหม้!
"กริ๊ดดดด หม้อไหม้"
ฉันกับเขารีบผละออกจากกันก่อนจะรีบวิ่งไปปิดเตา นี่เราสองคนคุยกันจนน้ำแห้งหม้อไหม้เลยเหรอ ฉันหันไปมองหน้าเขาแล้วเราสองคนก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น
"หมดกันเมนูตอนเช้า เพราะพี่ธีมคนเดียวเลย"
"ฮ่าๆๆ ไม่ต้องทำแล้วไปทานข้าวนอกกันดีกว่า พี่จะพาหนูไปเดตกัน ไปมะ"
