บทที่ 17 ไสหัวไปไกลๆ เท้าของกู
“ผมนายแพทย์ วิลเลี่ยม วอมินเนีย เป็นรุ่นน้องที่เรียน มหา’ ลัยเดียวกับพ่อของคุณ เลโอนาดท์”
“ยะ...ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมต้องขอโทษที่เมื่อครู่ เอ่อ...เสียมารยาทไป” ชายหนุ่มรู้สึกอาย ที่ต้องมาเจอกับบุคคลที่รู้จักทั้งบิดาและมารดา ในสถานการณ์ที่น่าอายแบบนี้ แถมเมื่อครู่ตนยังคิดไม่ดีกับอีกฝ่าย และโวยวาย...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ประทับใจ
2. บทที่ 2 อลัน ออร์แลนโด้ โรคาซานเดอร์
3. บทที่ 3 Scala Villa
4. บทที่ 4 ฉันถามว่าเข้าใจไหม!
5. บทที่ 5 ผู้ชายคนแรก
6. บทที่ 6 หนี
7. บทที่ 7 ใครเสือก กูจะยิงทิ้งให้ดู!
8. บทที่ 8 มิกิ...มานี่ที่รัก
9. บทที่ 9 เมียจ๋า!
10. บทที่ 10 จะไล่ล่าเธอ กลืนกินเธอทั้งเป็น
11. บทที่ 11 เป็นเกียรติที่ได้รับใช้โรคาซานเดอร์
12. บทที่ 12 เธอเองเหรอ! ที่คุณออร์แลนโด้ควงมา
13. บทที่ 13 until you...
14. บทที่ 14 อสูรหึงโหด
15. บทที่ 15 My Angel Rocasander
16. บทที่ 16 เธอเป็นภรรยาของผมครับ
17. บทที่ 17 ไสหัวไปไกลๆ เท้าของกู
18. บทที่ 18 อสูรดราม่า
19. บทที่ 19 ยักษ์วัดแจ้ง
20. บทที่ 20 เปลี่ยนเป็นหมอผู้หญิง
21. บทที่ 21 เปลี่ยนหมอ
ย่อ
ขยาย
