บทที่ 2 อลัน ออร์แลนโด้ โรคาซานเดอร์

หลังจากที่นั่งดื่มไปได้สักพัก พลันสายตาของออร์แลนโด้ก็ไปสะดุดเข้ากับหญิงสาวคนหนึ่ง ที่เพิ่งจะเดินผ่านประตูของไนต์คลับมา หน้าตาที่สวยโดดเด่นและเย้ายวน ส่วนเว้าส่วนโค้งสมบูรณ์แบบจนทำให้คนที่กำลังจ้องมอง เริ่มหายใจติดขัดขึ้นมาทันใด หน้าอกที่ขนาดเกินตัว เอวที่เล็กคอดรับกับสะโพกงอนงาม ในความสูงที่เรียกว่าไซส์มินินั้น สะกดทุกสายตาที่เธอเดินผ่านไปทันใด

“พระเจ้า!” ออร์แลนโด้อุทานออกมาอย่างลืมตัว ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินลงไปยังชั้นล่างราวกับคนถูกมนตร์สะกด

อันโตนีโอ้ที่กำลังคุยเรื่องงานอยู่ ถึงกับหยุดชะงักแล้วมองตาม       ผู้เป็นนาย ที่ลุกเดินออกไปอย่างงงๆ ก่อนจะมองลงไปยังชั้นล่างของคลับก็สะดุดตาเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่ง

‘มิน่า! บอสถึงลุกเดินออกไปอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย!’ มือขวาคนสนิท    ยกยิ้มมุมปากนิดๆ รอลุ้นว่าผู้เป็นนายจะทำยังไง กับสาวสวยที่สะดุดตาคนนี้ เพราะปกติเรื่องผู้หญิงที่เอาไว้คลายเครียดนั้น ตนจะเป็นคนจัดการหา        ให้ตลอด

มิกิ แพรณารา สิริรันทนากรณ์ สาวน้อยอายุ 22 ปี ที่มีใบหน้าสวยราวกับตุ๊กตาบลายธ์ ดวงตากลมโตที่รายล้อมไปด้วยขนตายาวงอน จมูกโด่งนิดๆ  รับกับรูปหน้าที่เรียวเล็ก ริมฝีปากบางสีชมพูที่แลดูอวบอิ่ม บวกกับหุ่นที่เย้ายวน ด้วยสัดส่วน 36-22-35 จึงเป็นเสน่ห์ที่ดึงดูดสายตาของใครต่อใคร    ไปทั่ว

หญิงสาวเข้ามานั่งดื่มในไนต์คลับชื่อดัง รอเพื่อนสาวคนไทยที่เดินทางมาหาพี่ชายที่อังกฤษ เธอไม่ได้เจอฟ้ารดามาหลายปี ตั้งแต่ที่พ่อกับแม่ของเธอเสียชีวิต เธอก็เดินทางมาอยู่อังกฤษกับป้าที่เป็นพี่สาวของพ่อ ไม่เคยได้เจอหรือติดต่อกับเพื่อนคนไหนอีกเลยนอกจากฟ้ารดากับแพรลานนา

และเพื่อนสาวก็อยากจะมาเปิดหูเปิดตาที่ Club R&R คลับที่หรูที่สุดในกรุงลอนดอน จึงทำให้คนที่อยู่ใกล้กว่า ต้องมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง

แพรณาราเดินเข้าไปนั่งตรงบาร์เครื่องดื่ม มองขวดแอลกอฮอล์แบรนด์ดังที่ตั้งเรียงกันเป็นพันๆ ขวดอย่างตื่นเต้น ก่อนจะสั่งค็อกเทล Magic Lemon มานั่งจิบรอเพื่อนสาว

หญิงสาวหันไปมองรอบๆ คลับอย่างทึ่งในความหรูหราที่มีสไตล์ของการออกแบบที่โดดเด่น มีทั้งดารา นางแบบ คนดังมากมายที่พากันมาเที่ยวผ่อนคลายในค่ำคืนนี้ ชั้นสองเปิดไฟตกแต่งไว้อย่างสวยหรู แต่มีป้ายติดเอาไว้ เฉพาะวีไอพีเท่านั้น และตรงบันไดทางขึ้นก็มีชายใส่สูทสีดำมาดเข้มๆ สามคนยืนเฝ้าอยู่ เหมือนกับว่ามีคนใหญ่คนโตอยู่บนนั้น พอมองขึ้นไปข้างบนก็สะดุดตาเข้ากับชายหนุ่มที่กำลังเดินลงมาอย่างจัง!

‘พระเจ้า เขาช่างดูหล่อเหลาราวกับเทพบุตรแน่ะ’ แพรณารา      หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ขณะที่อีกฝ่ายนั้นเดินใกล้เข้ามาขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง...

“สวัสดีครับคนสวย! คุณชื่ออะไรครับ” ออร์แลนโด้ทักทายสาวตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่มึนงงว่าตัวเองมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง

‘มองจากชั้นสองว่าสวยแล้ว แต่พอมองใกล้ๆ แบบนี้โคตรสวยเลยว่ะ นี่เธอไปหลบอยู่ที่ไหนมาวะ ผู้หญิงคนแรกที่สามารถทำให้เขาเดินลงมาหาถึงที่ได้ คืนนี้เขาจะลากเธอขึ้นเตียงให้ได้คอยดู!!’ ชายหนุ่มคิดในใจพลางจ้องมองสาวสวยตรงหน้าไม่วางตา

“แพรณาราค่ะ จะเรียกว่ามิกิก็ได้ แล้วคุณ เอ่อ...” เธอถามกลับอย่างอายๆ ‘หัวใจของเธอเต้นแรงมาก เขาจะได้ยินมันไหมนะ บ้าจริง! แล้วทำไมเธอจะต้องอยากรู้จักเขาขนาดนี้ด้วยนะ!’

“ยินดีที่ได้รู้จักครับมิกิ ผมอลันครับ” เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณอลัน” แพรณาราพยายามข่มอาการเขินอาย

“มิกิอายุเท่าไหร่แล้วครับ” ออร์แลนโด้ถามต่อด้วยถ้อยคำที่แสนสุภาพ อย่างที่ไม่เคยพูดกับสาวใดมาก่อน

“22 กำลังจะ 23 ค่ะ” เธอตอบยิ้มๆ

“ให้ตายสิ!! ผมนึกหวั่นๆ ว่าจะไม่ถึง 18 เลยด้วยซ้ำ ถ้างั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า” ออร์แลนโด้โล่งใจ ‘พระเจ้า! นึกว่าต้องพรากผู้เยาว์แล้วสิ!’

“เรื่องอะไรคะ...?” หญิงสาวเริ่มไม่เข้าใจกับท่าทีของผู้ชายตรงหน้า

“ก็เรื่องคืนนี้ของเราไงล่ะ คุณจะเรียกเท่าไหร่ก็ได้ แค่ทำให้ผมพอใจคืนนี้ แล้วคุณจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ เชื่อสิว่ามันจะคุ้ม!” ออร์แลนโด้บอกพลางขยิบตาให้สาวน้อยอย่างเจ้าเล่ห์

‘ให้ตายสิ! เขาไม่เคยคุยกับผู้หญิงคนไหนนานขนาดนี้มาก่อน ไม่เคยแม้แต่จะถามชื่อของพวกหล่อนด้วยซ้ำ แต่นี่เขาเพิ่งจะยื่นข้อเสนอให้กับเธอเป็นคนแรก เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ’ ชายหนุ่มสบถด่าตัวเองในใจ

“เอ่อ ฉันคิดว่าคุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าคะ คือฉัน ไม่-ใช่-ผู้หญิง-ขาย-ตัว แล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะขายด้วยค่ะ!” แพรณาราปฏิเสธอย่างชัดถ้อยชัดคำ รู้สึกโมโหกับข้อเสนอเมื่อครู่ และผิดหวังที่ผู้ชายตรงหน้าดูถูกเธอ ‘ให้ตายสิ! หน้าตาเธอเหมือนคุณตัวหรือไงนะ ตอนแรกที่ว่าหล่อดูดี ตอนนี้อยากจะต่อยที่ปากเสียๆ ของอีตานี่สักทีจัง!!’

“โว้ๆ อย่าเพิ่งอารมณ์เสียสิครับ คือ...แบบว่า เอางี้นะมิกิ เราก็แค่แลกเปลี่ยนความต้องการของกันและกันเท่านั้นเอง ให้ตายสิ! ทำไมฉันต้องมาพูดเรื่องแบบนี้ด้วยตัวเองวะ” ออร์แลนโด้สบถด่าตัวเองอย่างหัวเสีย พลางหันไปมองหาอันโตนีโอ้ มือขวาคนสนิทที่ชั้นสอง เพื่อจะให้มาเจรจากับสาวตรงหน้า แต่ก็ไม่เห็นอีกฝ่ายอยู่บนนั้น จึงตัดสินใจลองกล่อมสาวเจ้าดูอีกครั้ง

“คุณไม่ต้องห่วงเรื่องค่าตัวหรอกสาวน้อย บอกมาเลยคำเดียว ผมจะจ่ายทันที อ๊ะ!” ออร์แลนโด้ยังไม่ทันได้เอ่ยจบ มะนาวสไลซ์พร้อมลูกเชอร์รี่และน้ำสีเขียวอมฟ้าก็สาดเข้ามาที่ใบหน้าเต็มๆ

‘บ้าจริง! ยัยนี่เอาค็อกเทลสาดหน้าเขาเหรอเนี่ย!!’ ชายหนุ่มยกมือขึ้นลูบใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยค็อกเทลออกช้าๆ ก่อนจะหันกลับมามองสาวตรงหน้าด้วยสายตาที่ดุดัน

“ไปตายซะ! ไอ้คนสารเลว ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!”   เธอด่าเสร็จก็สะบัดหน้าคว้ากระเป๋าเตรียมตัวจะเดินหนี แต่ก็ถูกอีกฝ่ายคว้าหมับเข้าที่แขนเอาไว้ซะก่อน

“เดี๋ยวก่อนมิกิ! คิดจะไปไหนล่ะคนสวย คุณกล้ามากนะที่ทำกับผมแบบนี้ รู้ไหม...ว่าผมเป็นใคร!” ออร์แลนโด้ถามเสียงลอดไรฟันอย่างโกรธจัด

มือขวาคนสนิทรีบเดินเข้ามาหาผู้เป็นนาย พร้อมกับบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่รอบๆ

“หึ! ก็อลัน ไอ้คนสารเลวไง สมองเสื่อมจำชื่อตัวเองไม่ได้หรือไงฮะ! อ๊ะ...โอ๊ย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ” แพรณาราพยายามสะบัดมือของอีกฝ่ายออก

“ใช่ผมชื่อ อลัน ออร์แลนโด้ โรคาซานเดอร์ จำชื่อผมเอาไว้ให้ดีล่ะ เพราะหลังจากนี้ในหัวของคุณจะต้องจำแต่ผมไปจนตาย! ผมสาบาน” เขาบอกเสร็จก็กดจูบลงอย่างรวดเร็วไม่ปล่อยให้สาวเจ้าได้ทันตั้งตัว

สายตาหลายสิบคู่พากันจ้องมองมาอย่างสงสัยใคร่รู้ เพราะทุกๆ คนจับตามองออร์แลนโด้ที่เป็นเจ้าของไนต์คลับ ซึ่งปกติจะไม่ลงมาชั้นล่าง จะมีก็แต่สาวๆ ดารา นางแบบ และเหล่าไฮโซที่หันหน้าขึ้นไปมองส่งซิกให้เจ้าชายน้ำแข็งกันจนคอแทบเคล็ด โดยหวังว่าจะโชคดีได้ขึ้นเตียงด้วย แม้สาวๆ ที่เคยมีความสัมพันธ์ต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เขาไม่ยอมจูบกับผู้หญิงคนไหน ไม่ถามชื่อ และไม่เคยมีใครได้อยู่เกินสองชั่วโมงเลยสักครั้ง!

บทก่อนหน้า
บทถัดไป