บทที่ 24 แต่เมื่อกี้พี่อลันบอกให้ตบเองนะ

“ขอบคุณค่ะ” แพรณาราเอ่ย ก่อนจะตักส้มตำขึ้นมาชิม ‘พระเจ้า!นี่มันยิ่งกว่าอร่อยอีกนะเนี่ย แซบมาก!’

“เป็นไงคะ?” ชายหนุ่มเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มๆ

“อร่อยมากค่ะ อร่อยกว่าที่เคยทานที่ไทยซะอีก ไม่น่าเชื่อว่าพี่อลันจะทำได้” แพรณาราเอ่ยชมจากใจ

“เห็นไหมคะ! บอกแล้วว่ามิกิโชคดีที่มีสามีแบบพี่” เขาเอ่ยพร้อมกับยัก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ