บทที่ 34 ไหล่ของฉันมีไว้สำหรับแกเสมอ

“เดี๋ยว! จะไปยังไงคะ” ออร์แลนโด้เอ่ยถาม พลางคิดในใจ ‘แม่คุณ! รีบร้อนจังเลยนะ กลัวเขาเปลี่ยนใจหรือไงกัน’

“เอ่อ มิกิจะนั่งแท็กซี่ไปค่ะ” แพรณาราตอบตามตรง

“เป็นเมียพี่นั่งแท็กซี่ได้ไง รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ไม่เอาค่ะ! เดี๋ยวพี่จะลงไปส่งที่ข้างล่าง แล้วให้คนขับรถของพี่พาไปส่ง มิกิกับเพื่อนจะไปที่ไหนก็บอกส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ