บทที่ 23 ซวยแล้วสิ

ไม่รู้สิ กลับไปแล้วมั้ง” เพชรดนัยยักไหล่อย่างไม่รู้ไม่ชี้ เพราะตื่นมาก็ไม่เห็นอีกฝ่าย

“แล้วแกกับฉันมาเปิดห้องนอนที่นี่ได้ยังไงวะ?” อีวานถามพลางหันไปมองรอบๆ ‘นี่มันโรงแรมโรคาซานเดอร์แกรนด์นี่’

“ไม่รู้เหมือนกัน จำไม่ได้ว่ะ” เพชรดนัยยกมือขึ้นคลึงที่ขมับไปมาเบาๆ ไม่รู้จะบอกอีกฝ่ายยังไงเรื่องรอยพระจันท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ