บทที่ 52 กลับไปเถอะ พี่อยากอยู่คนเดียวสักพัก

เซฟเฮาส์บนดอย...

“เฮ้อ...อยู่ที่นี่จริงๆ ด้วย” แพรลานนาจอดรถทิ้งไว้ด้านหน้า ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในด้วยหัวใจสั่นๆ อย่างบอกไม่ถูก

“สวัสดีครับคุณแพร” เอียนออกมารับ หลังจากเห็นรถจอดที่หน้าบ้านผ่านกล้องวงจรปิดบนมือถือ

“สวัสดีค่ะคุณเอียน พี่ต้อมอยู่นี่ใช่ไหมคะ” แพรลานนาถามหาชายหนุ่ม

“เอ่อ...ครับ แต่ว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ