บทที่ 19 ของกำนัลปลอบใจ

มือที่เต็มไปด้วยแหวน หยก แหวนพลอย ชะงักงันก่อนจะพยักหน้าให้ นางกำนัลปล่อยตัวแพรวา

แพรวาทรุดลงไปกองกับพื้นด้วยความอ่อนเพลียจากการดิ้นรน

"“หม่อมฉันถวายพระพร เสด็จย่า”

ตามองเลยไปยังแพรวาที่นั่งกองอยู่กับพื้น ไทฮองไทเฮา ยิ้มหวานปรับสีหน้าให้เป็นยิ้มเยือนอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เองที่ลี่มี่ถูกลากตัวออกไป

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ