บทที่ 120 ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงาม (70%)

“แล้วก็ธุจ้าคุณยาย แบบนี้นะคะ”

ขาดคำอารญาก็ก้มลงกราบอัฐิของนางอารี แล้วบอกให้ลูกทำตาม ซึ่งหนูน้อยก็ทำตามอย่างว่าง่าย

“ธุจ้า จุนยาย”

จากนั้นธีรเดชก็ช้อนยายตัวอวบขึ้นอุ้ม ส่วนเธอก็ผุดลุกขึ้น ยื่นมือไปไล้รูปของแม่ที่ติดอยู่ตรงกรอบเจดีย์เก็บอัฐิ ก่อนจะเอ่ยเสียงสั่นเครือ

“แม่ขา ตอนนี้พ่อมาอยู่เป็นเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ