บทที่ 27 ร่ำรวยในพริบตา 3

ฟางเหนียงนึกขึ้นมาได้ว่านางตั้งราคาไว้ที่ร้อยสิบตำลึงเงิน และน่าจะยังขายไม่ได้เพราะราคาค่อนข้างสูงสำหรับคนธรรมดา อีกทั้งเมืองนี้ค่อนข้างเล็ก

“หัวเสือ ?” เซี่ยอวี้เอ่ยถามอย่างแปลกใจ และเอ่ยถามให้แน่ใจว่าตนเองไม่ได้ฟังผิดไป

“ใช่ น่าจะหนักราวร้อยสี่สิบชั่ง”

ฟางเหนียงเอ่ยตอบลอบสังเกตกิริยาของทั้งค...