บทที่ 78 ความอบอุ่นที่เฝ้ารอ 1

“ข้ารู้”

ฟางเหยียนอวี้ตอบรับ พร้อมกอดร่างบอบบางไว้แน่นขึ้น ดวงตาคมสบกับดวงตางดงามเหมือนดวงดาวนิ่งๆ รอฟังอย่างตั้งใจ เพราะเขาเองก็สงสัยมานานแล้ว ฟางเหนียงคนนั้นไม่แม้แต่จะเรียกเขาว่าท่านพี่ด้วยซ้ำไปและยังไม่เคยพูดดีกับเขาแม้แต่ประโยคเดียว ที่สำคัญนางไม่มีกลิ่นอายแข็งแกร่งและอ่อนโยนเช่นนี้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ