บทที่ 71 อย่าปล่อยให้จิรายุสหนีไป

"ซี๊ด" ศรัณย์ขมวดคิ้วด้วยความเจ็บ แต่ก็ไม่ได้ผลักพิมพ์ลดาออกไปทันที เขาลูบหลังของพิมพ์ลดาเบาๆ แล้วพูดเสียงต่ำ "เชื่อฟังนะ"

ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองคนแนบชิดกันมาก ศรัณย์ได้กลิ่นส้มจางๆ ที่หอมหวานจากตัวของพิมพ์ลดา เขาหรี่ตาลง แล้วแกล้งกัดไปที่ใบหูแดงก่ำของพิมพ์ลดาเบาๆ

"ที่เธอกัดฉันเมื่อกี้ ฉันคืนให้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ