บทที่ 25 คิงคองเผือก

ขุนน้ำ (เล่าเรื่อง)

“กูไม่ไหวแล้ว วันนี้กูขอมึงสักวันนะ” ทิวายิ้มเขิน

“ขะ ขอเชี่ยไร มึงพูดแปลกๆ นะเนี่ย” ผมเสียงสั่นไม่พอตัวยังสั่นตามไปอีก ผมช่างเป็นไก่อ่อนจนคนตัวโตมองแล้วก็หัวเราะ ก่อนที่มือข้างหนึ่งจะยื่นมาหยิกแก้มผมพอให้หายมันเขี้ยว

ตอนนั้น ผมไม่เจ็บสักนิด อยากให้ทิวาบิดแรงอีกหน่อยด้วยซ้ำ เพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ