บทที่ 56 มันเป็นของอ้วน

ทิวา (เล่าเรื่อง)

ขุนน้ำใช้ผ้าขนหนูเช็ดเนื้อตัวตนเอง โชคดีที่มันวางผ้าไว้บนพื้นไม่อย่างนั้น พรมขนแกะของข้าวปั้นคงได้กินน้ำหวานของไอ้ขุนแน่

“เดี๋ยวมึงรออยู่นี่แหละ กูไปหาผ้ามาเพิ่มก่อน”

ขุนน้ำเดินเปลือยเปล่าในห้องซึ่งมีแสงดาวและแสงเดือนสาดส่องผ่านเข้ามา เราสองคนในตอนนี้ต่างมองเห็นเนื้อตัวของกันและ...