บทที่ 61 ลิ้นร้าย อุ้งมือร้อน

ชายหนุ่มเคลื่อนกายลงต่ำทีละนิด จวบจนริมฝีปากสัมผัสกับความอวบอิ่มของอกสาว

ครั้นเห็นว่าร่องรอยที่เขาประทับไว้คราก่อนหายไปจนสิ้นแล้ว เหลือเพียงปทุมกลมกลึงเกลี้ยงเกลา มือหนาข้างหนึ่งจึงกอบกุมแล้วขยำขยี้ความอ่อนนุ่มอันล้นมืออย่างเพลิดเพลิน ส่วนริมฝีปากก็เพียรรุกเร้าตีตราลงไปบนความขาวผ่องประหนึ่งกลีบดอกบ...