บทที่ 10

มุมมองของโซเฟีย

แสงอาทิตย์ยามเช้าส่องลอดผ่านมู่ลี่ที่ชำรุด ดึงฉันให้ตื่นจากการหลับๆ ตื่นๆ ฉันครางออกมา ความรู้สึกเหนื่อยล้าที่คุ้นเคยเข้าเกาะกุมในกระดูก

อีกวันที่โรงเรียน อีกวันที่ต้องรับมือกับเครือข่ายความสัมพันธ์ทางสังคมอันซับซ้อนที่ฉันยังคงแกะไม่ออก ฉันบังคับตัวเองให้ลุกจากเตียงและทำก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ