บทที่ 123

ความเงียบในรถกำลังทำให้ผมแทบบ้า

ผมจับจ้องอยู่แต่บนถนน กำพวงมาลัยแน่นเสียจนข้อนิ้วปูดโปนขึ้นมารอบหนังที่หุ้มไว้

ความตึงเครียดระหว่างเรามันหนักอึ้งจนแทบหายใจไม่ออก ผมนึกว่ามันคงไม่เลวร้ายขนาดนี้เพราะเราต่างก็ได้ใช้เวลาแยกกันไปพักหนึ่งแล้ว…

แต่ผมคิดผิดถนัด!

ผมรู้สึกได้ว่าเธอเริ่มกระสับกระส่ายอยู่ข้...