บทที่ 42

มุมมองของโซเฟีย

ตายล่ะ! ฉันลืมเรื่องโรงเรียนไปสนิทเลยวันนี้! เราขาดเรียนกันแล้วเนี่ย! ฉันร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนก ขณะที่วินเซนต์แค่นเสียงใส่คำพูดของฉัน

“นี่ใช่เรื่องที่เธอต้องมาห่วงตอนนี้จริง ๆ เหรอเนี่ย?” เขาบ่นพึมพำ ขณะที่ฉันยักไหล่แล้วเบิกตากว้างขึ้นอีกครั้ง

ฉันลืมเรื่องเอ็มม่าไปด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ