บทที่ 60

ฉันรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างเหลือเชื่อหลังจากเปิดใจเล่าเรื่องอดีตให้วินเซนต์ฟัง แต่หลังจากทุกอย่างที่เขาเล่าให้ฉันฟังก่อนหน้านี้ มันก็รู้สึกเหมือนเป็นจังหวะที่เหมาะสมพอดี

แม้จะประหม่า แต่ก็รู้สึกเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอกที่ได้แบ่งปันเรื่องราวความบอบช้ำในใจกับคนที่พอจะเข้าใจและเข้าถึงสิ่งที่ฉันพูดได้บ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ