บทที่ 15 เมียที่ฉันไม่ปรารถนา

‘เมียที่ฉันไม่ปรารถนา...’ แค่จั่วหัวจดหมาย วรรณรดาก็ต้องกัดริมฝีปากตัวเองจนเจ็บ รู้ได้ในทันทีว่าใครกันเป็นคนพาเธอมาที่นี่ ใครกันทำให้เธออยู่ในสภาพนี้ แค้นใจจนสั่นแต่ก็ต้องทนอ่านต่อ แต่ก็ไม่วายจะเหลือบสายตาหวาดๆ ขึ้นมองชายที่นั่งอยู่มุมห้อง

‘ถึง... เมียที่ฉันไม่ปรารถนา...

ลุกขึ้นมาทำหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ