บทที่ 32 หม่อมลับ

เมื่อชายเมืองกรุงใบหน้าหล่อเหลา ผิวพรรณดี ลีลาเยี่ยม ปลอบประโลมความเร่าร้อนของเธอด้วยร่างกายของเขา ดูดดื่มกลืนกินน้ำหวานหยาดเยิ้มของเธอด้วยปลายลิ้นเลียไล้ สิ่งที่พรานบุญตาไม่เคยสักครั้งจะเฉียดใกล้ ความสุขที่เธอคิดว่าได้มากพอแล้วจากพรานบุญตา กลับกลายเป็นเพียงหางอึ่งที่เทียบกับหางมังกรไม่ต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ