บทที่ 42 สุขจนแทบสำลัก
“อึ๊ย... คุณชายคะ ปล่อยฉันก่อนนะ ฉันทำกับข้าวเผื่อไว้ให้ใบ้น่ะค่ะ ป่านนี้ใบ้คงมารอกินข้าวแล้วด้วย ปล่อยฉันก่อนนะคะ”
วรรณรดาพยายามดิ้นรนขัดขืนเท่าที่แรงตอนนี้จะมีได้ เพราะมือไม้ราวกับปลาหมึกของคุณชายธีรดนย์กำลังทำให้เธอขาดสติลงทุกที แม้จะสุขกับสิ่งที่เขาทำ แต่เธอก็จะไม่ยอมดื่มด่ำไปกับแรง...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 นางไพร
2. บทที่ 2 ไปสวรรค์กับฉัน
3. บทที่ 3 หม่อมของท่านชาย
4. บทที่ 4 คาอก
5. บทที่ 5 กลับคืนบ้านเกิด
6. บทที่ 6 แต่งงานตามพินัยกรรม
7. บทที่ 7 เงื่อนไขพินัยกรรม
8. บทที่ 8 ชายสูงศักดิ์
9. บทที่ 9 พวกชอบเอาตัวเข้าแลก
10. บทที่ 10 อย่ามาแอ๊บใส
11. บทที่ 11 ดูดซะให้พอ
12. บทที่ 12 โหมดเลิฟซีน
13. บทที่ 13 ตีบทแตกกระจุย
14. บทที่ 14 คนหรือผี
15. บทที่ 15 เมียที่ฉันไม่ปรารถนา
16. บทที่ 16 เคยชินกับงานต่ำ
17. บทที่ 17 ไม่มีเสน่ห์มัดใจ
18. บทที่ 18 คนใบ้ไม่ได้ยินเสียง
19. บทที่ 19 อยากกลับบ้าน
20. บทที่ 20 อ่อย - ทำตัวยาก
21. บทที่ 21 เห็นแล้วทั้งตัว
22. บทที่ 22 ปลาตายไม่ดิ้น
23. บทที่ 23 หวานเหลือเกิน
24. บทที่ 24 ราวเจ้าหญิง
25. บทที่ 25 บริสุทธิ์
26. บทที่ 26 สุขร่วมกัน
27. บทที่ 27 ปากดีเหมือนหน้าตา
28. บทที่ 28 ค่าความสาว
29. บทที่ 29 ไร้ศักดิ์ศรีของความเป็นคน
30. บทที่ 30 เงินง้างหัวใจได้
31. บทที่ 31 สุดาเด็กสาวบ้านป่า
32. บทที่ 32 หม่อมลับ
33. บทที่ 33 ช็อกการี
34. บทที่ 34 แม่ตายไปแล้ว?
35. บทที่ 35 ไม่ได้เกิดมาอ่อนแอ
36. บทที่ 36 ฆาตกรลอยนวล
37. บทที่ 37 ลูกนางกากี
38. บทที่ 38 ผม-คุณ
39. บทที่ 39 ดอกไม้ที่ไม่เคยถูกแมลงดอมดม
40. บทที่ 40 ลูกไม้ใต้ต้น
41. บทที่ 41 ทำให้อุ่น
42. บทที่ 42 สุขจนแทบสำลัก
43. บทที่ 43 มีแค่เรา
44. บทที่ 44 อย่าแกล้ง
45. บทที่ 45 แค่เรารักกัน
46. บทที่ 46 ฮุบสมบัติ
47. บทที่ 47 ใฝ่ต่ำ
48. บทที่ 48 คนเดียวกัน
49. บทที่ 49 ดำฤษณา
50. บทที่ 50 เป็นของสุดาคนเดียว
51. บทที่ 51 หึงสามี
52. บทที่ 52 รังเกียจ
53. บทที่ 53 ขอร้องในฐานะลูก
54. บทที่ 54 ขอสามีคืน
55. บทที่ 55 เชื้อสกปรก
56. บทที่ 56 ฉันจะเอาวังนี้
57. บทที่ 57 แค่อาศัยท้องมาเกิด
58. บทที่ 58 มีแค่พ่อคนเดียว
59. บทที่ 59 บ้านไม้ริมลำธาร
60. บทที่ 60 ถอดรูป
61. บทที่ 61 ของมีค่ามีชีวิต
62. บทที่ 62 เป็นเมียพี่อย่างสาสม
63. บทที่ 63 รักเมียที่สุดในโลก (จบบริบูรณ์)
ย่อ
ขยาย
