บทที่ 57 แค่อาศัยท้องมาเกิด

เสียงตวาดลั่นของคนที่เดินเข้ามาใหม่ทำให้สุดาวดีหยุดกรีดร้อง ดวงตากลับเบิกกว้างราวกับเห็นผี เพราะคนที่เดินเข้ามานั้นคือ

“น้าบุญตา...”

“พ่อ!”

วรรณรดาถลาเข้าไปประคองพรานบุญตาที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับพิศ

“พ่อมาได้ยังไงจ๊ะ น้าพิศ น้าพิศพาพ่อมาเหรอ” พิศพยักหน้า ดวงตาเรียบเฉยมองไปที่สุดาวดีซึ่งยืนตัว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ