บทที่ 30 30

“ไปเอาน้ำส้มมา หัดจำใส่สมองไว้บ้าง เรื่องแบบนี้ไม่ต้องมีใครมาบอก เธอก็น่าจะรู้นี่ คนใช้อะไรสมองโง่เง่าซะจริงๆ เอ้า... ว่าแล้วยังมองหน้าอีก รีบไปสิยะ อยากโดนตัดเงินเดือนหรือไง”

“ค่ะๆ จะรีบไปเดี๋ยวนี้ละค่ะ” สาวใช้ลนลานคลานออกจากห้องไป จำเรียงกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น... ผู้หญิงที่เธออยากได้เป็นลูกสะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ