บทที่ 97 97

“โมโหอะไรคะพี่รัญชน์ หน้าบึ้งยังกับยักษ์แน่ะ”

“มา พี่ช่วยถือ” เขากุลีกุจอรับสมุดไปวางไว้บนที่นั่งทางตอนหลังของรถแล้วหันมากระซิบบอกปลอบขวัญเสียงเครียด “มีคนจีบลูกสาวเรา”

“ไม่แปลกหรอกค่ะ” หญิงสาวกลับเห็นเป็นเรื่องขำ “เด็กๆ สมัยนี้โตไวค่ะ เราแค่เลี้ยงอุษาให้เป็นเด็กดีไม่ทำตัวเหลวไหลก็พอแล้ว คนอื่นจะย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ