บทที่ 40 หน้าที่ของผัว

อูซานกระตุกมุมปากเล็กน้อย คำว่าคุณแม่ยังฟังแล้วแปลกหู ทั้งที่ตัวเองเพิ่งผ่านความเจ็บปวดระทมทรมานมาหมาดๆ

“เจ็บเหมือนถูกฝูงหมาป่ารุมขย้ำแต่ยังมีชีวิตอยู่”มันตอบอย่างไม่อ้อมค้อม

“แต่ก็…คุ้ม”

สายตาของมันเลื่อนไปหยุดอยู่ที่เด็กตัวเล็กที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมแขนตนเอง หัวใจที่เคยปิดตายมานานเหมือนมีใค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ