281

การเดินทางกลับคฤหาสน์เดลูก้าเลือนรางเต็มที วาลนั่งอยู่เบาะหลัง โอลิฟเงียบกริบหลังพวงมาลัย มือของเธอกำแน่นอยู่บนตักขณะที่ภาพท้องถนนเคลื่อนผ่านไปเป็นริ้วสี เสียงอึกทึกของเมืองแทบไม่ได้ยิน มีเพียงเสียงก้องโสตประสาทของคำว่า เจ้าเปี๊ยก ที่ยังคงดังก้องอยู่ในหัว กว่าประตูคฤหาสน์จะปรากฏแก่สายตา อกของเธอก็...