บทที่ 52 ตอนที่ 52

ความเจ็บปวดที่ไหลบ่าเข้าท่วมท้นหัวใจในตอนนี้ทำให้ร่างอรชรที่นอนนิ่งอยู่ใต้ร่างหนาใหญ่โซมเหงื่อเริ่มเคลื่อนไหว สองมือบางผลักไสผลักอกกว้างเต็มแรง

“ผลักทำไม”

แม้จะยังคงโหยหาสัมผัสของชายอันเป็นที่รักมากมายแค่ไหน แต่รำไทยก็เจียมตัวเองดี รู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์ ไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะคิดกอดเขาด้วยซ้ำ ภามินสูงเก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ