บทที่ 96 ตอนที่ 96

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความละอาย สายตาที่เต็มไปด้วยความสำนึกผิดของผู้ชายตรงหน้า ยิ่งทำให้มารันหลงรักผู้ชายคนนี้มากขึ้นทุกขณะ หัวใจของโรมพัทช่างแสนดีเหลือเกิน และหล่อนโชคดีนักที่ได้ครอบครองผู้ชายคนนี้

“รันเต็มใจค่ะพี่โรม... รักรันพี่โรม...”

คนฟังส่ายหน้า “ไม่... ถึงเธอจะเต็มใจ แต่พี่ก็ไม่ควรป่าเถื่อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ