บทที่ 102 บทที่ 102

“แม่ไม่มีทางทำแบบนั้นเด็ดขาดค่ะ เพราะออมเป็นลูก อีกอย่างถึงแม้ว่าภายนอกแม่จะเป็นคนที่ดูร้ายกาจ แต่แม่ก็ไม่ร้ายพอที่จะฆ่าใครได้”

ละอองฝนเสียงอ่อนโยนลงกว่าเดิมยามเมื่อเอ่ยถึงมารดาที่ล่วงลับไปแล้ว

“ตอนนั้นฉันไม่รู้นี่ว่าแพรวดาวเป็นแม่ของเธอ แล้วเธอล่ะ ทำไมไม่บอกฉันเรื่องที่เธอมีลูกกับฉัน” เขาย้อนถามเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ