บทที่ 39 บทที่ 39

“เปล่าค่ะ...ดิฉัน...”

“แล้วเธอล่ะมาทำอะไรที่นี่”

“ดิฉันมาปั่นจักรยานเล่นค่ะ แล้วก็...”

ละอองฝนตอบประโยคนั้นยังไม่ทันจบดี มือกำยำก็กระชับไหล่แล้วหมุนร่างบอบบางให้หันหน้ามาหา คราวนี้ใบหน้าดุดันก้มหน้าลงมาใกล้เสียจนลมหายใจอุ่นร้อนรวยรดลงมาพร่างพรมเรียวปากอิ่มของเธอ

“ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าเธอออก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ